Αν μ’ αγαπούσες, θα κάναμε αγάπη - Point of view

Εν τάχει

Αν μ’ αγαπούσες, θα κάναμε αγάπη






Αχ, τι βαρύ έγκλημα έκανα να μην πω πως σ’ αγαπούσα πολύ, πολύ, όσο δε λέγεται, όσο δε γράφεται, όσο δεν αντέχεται. Τότε μπορεί και να μην έφευγες.






Μα μήπως έγινε; Μήπως στο είπα έτσι δυνατά, σπαραχτικά, όπως το’ θελα και δε γνώρισα τα λόγια μου;


Μα τόσο μπερδεμένο πράμα λοιπόν είναι η αγάπη που να μην μπορέσει ένα φτωχό πλάσμα να ξεδιαλύνει τα λόγια του;


Και τόσο απέραντος είναι ο κόσμος που να μη σε βρίσκω; Και τώρα που όλοι έφυγαν, όλα έγιναν μισητά, σε ποιον ν’ απλώσω τα χέρια μου; Σε ποιον; Σε ποιον να πω σώσε με!’, τώρα που χάνομαι…που βουλιάζω…που βουλιάζω…»


Αν μ’ αγαπούσες δε θα μου το’ λεγες. Αν η γνωριμία μας είχε και την παραμικρή σχέση με την αγάπη δε θα μιλούσαμε τώρα τόσην ώρα για αγάπη. Θα κάναμε αγάπη.




Μενέλαος Λουντέμης





via

Pages